STOKSTAART
Suricata suricatta
Goede gravers
Stokstaarten kunnen heel goed graven. Ze hebben lange nagels aan hun voorpoten en kunnen hun oren afsluiten zodat er geen zand in komt. Binnen 1 minuut kunnen ze hun eigen lichaamsgewicht aan zand verplaatsen! De hele groep werkt samen om een ondergrondse burcht te maken. Deze is onmisbaar voor stokstaarten. Ze gebruiken de burcht om in te vluchten, samen in te slapen en de jongen worden daar geboren.
Eigenschappen van de stokstaarten
Leefgebied
Stokstaarten komen voor in droge open gebieden met een harde grond.
Adopteer de stokstaart
GaiaZOO vindt dat het welzijn van de dieren altijd op de eerste plaats komt. Daarom leven de dieren in ruime, groene verblijven waarin zij hun natuurlijke gedrag kunnen vertonen. Om hun leven in GaiaZOO nóg uitdagender te maken, bieden we de dieren vanuit de giften van de dieradopties diverse vormen van gedragsverrijking aan.
Oogje in het zeil
Er zijn veel roofdieren die op stokstaarten jagen. Vaak zijn het roofvogels, maar ook jakhalzen jagen op deze kleine insecteneters. Stokstaarten leven in groepen en dat heeft voordelen! Zo houdt er altijd iemand de wacht. De stokstaart die op de uitkijkt staat maakt een blaffend geluid als er gevaar dreigt. Dit betekent: ‘Ren voor je leven!’. Om aan anderen te laten weten om welk roofdier het gaat maken ze verschillende geluiden. Zo weet de rest of ze moeten opletten voor een roofvogel of een ander roofdier, handig!
Zorgzaam
Binnen een groep stokstaarten is er één dominant koppel. Dit zijn het alfamannetje en -vrouwtje. Zij zijn de enige binnen de groep die jongen mogen krijgen. De andere vrouwtjes helpen het alfavrouwtje bij het verzorgen van de jongen. Ze produceren zelfs melk! Dit gedrag is heel bijzonder, want op dwergmangoesten na doet geen enkel ander zoogdier dit.
Insecteneters
Stokstaarten eten vooral insecten, maar soms ook eieren, kleine zoogdieren of plantaardig materiaal. Ze gaan als groep op zoek naar eten en speuren tussen het gras en onder stenen. Onderweg luisteren ze goed of ze insecten onder het zand horen kruipen. Deze graven ze op met hun voorpoten. Op de savannes waar ze leven is weinig water te vinden. Gelukkig maakt dat voor de stokstaarten niet uit. Ze halen (bijna) al het water dat ze nodig hebben uit het voedsel dat ze eten.
