MANTEL-
TAMARIN
Saguinus bicolor
IUCN-status: Ernstig bedreigd ▶
Krimpend regenwoud
De manteltamarin is één van de meest bedreigde apensoorten van Zuid-Amerika. Door uitbreiding van de stad Manaus en de groeiende vraag naar landbouwgrond raakt het leefgebied van de manteltamarin versnipperd. Ook illegale huisdierhandel, elektriciteitskabels en honden en katten vormen een bedreiging. Natuurorganisaties bieden educatie aan inwoners van Manaus en proberen het resterende leefgebied te beschermen. Dierentuinen helpen via het EEP managementprogramma.
Of een diersoort bedreigd is en hoe erg, wordt bepaald door de wereldwijde organisatie voor natuur: de Internationale Unie voor Natuurbehoud (IUCN). Zij geven op de zogenaamde ‘Rode Lijst’ aan of plant- en diersoorten wel of niet worden bedreigd. De manteltamarin heeft de status ‘ernstig bedreigd’. Dat betekent dat hun aantal in de natuur sterk is afgenomen en dat de kans zeer groot is dat de soort binnen 30 jaar uitsterft in het wild als er geen actie ondernomen wordt.
Eigenschappen van de manteltamarin
Leefgebied
Manteltamarins komen voor in tropisch regenwoud en langs moerassen in een klein bosgebied in het hart van de Amazone.
GaiaZOO & de manteltamarin
Het EAZA Ex situ Program (EEP) is een Europees managementprogramma voor (bedreigde) diersoorten. Binnen de ’EEP’s wisselen EAZA dierentuin hun dieren actief uit met elkaar. Zo kunnen we een genetisch gezonde populatie behouden. Daarnaast werken we ook samen op het gebied van educatie, onderzoek en natuurbehoud.
De groep manteltamarins in GaiaZOO maakt ook onderdeel uit van het EEP. We dragen op dit moment actief bij aan de samenwerking op het gebied van natuurbehoud en educatie.
Bijzonder uiterlijk
Manteltamarins zijn familie van de klauwapen. Hun scherpe nagels bieden extra grip terwijl ze door het bladerdek springen. De kop van de manteltamarin is haarloos en zwart, in tegenstelling tot de witte vacht op hun bovenlichaam. Het onderlichaam en de staart variëren van donker- tot lichtbruin. De lange staart helpt om in balans te blijven.
Sociale groep
Manteltamarins zijn erg sociaal en leven in groepjes van gemiddeld 12 dieren. De groepsstructuur is verschillend en kan bestaan uit verwante én onverwante dieren. Binnen de groep is er meestal één dominant vrouwtje. Zij krijgt als enige jongen. De eerste weken zijn jonge manteltamarins hulpeloos en moeten ze gedragen worden. Ongeveer 80% van de geboortes zijn tweelingen. Dat is erg zwaar voor het vrouwtje. Daarom helpen andere groepsleden mee met het dragen en verzorgen van de jongen.
Goede communicatie
Om contact te houden in het regenwoud is communicatie erg belangrijk. Manteltamarins maken verschillende soorten hoge, vogelachtige geluiden. Door deze verschillende roepen weet de groep wat er aan de hand is, bijvoorbeeld of er een predator aan komt, of als een individu de groep kwijt is geraakt. Ook communiceren ze via geuren, gezichtsuitdrukkingen en door hun tong snel in en uit de mond te bewegen.
