Heilige ibis
Threskiornis aethiopicus
Eten en gegeten worden
De heilige ibis is best een grote vogel. Hierdoor zijn er niet veel roofdieren die op de vogels jagen. Het zijn vooral grote roofvogels die de heilige ibis proberen aan te vallen.
Zelf is de ibis ook een belangrijke schakel in de voedselketen. Omdat de heilige ibis kleine diertjes eet, zorgen ze er samen met andere waadvogels voor dat wateren niet overbevolkt raken.
Leefgebied
De heilige ibis komt voor in moerassen en langs rivieroevers met bomen. Ze blijven in de omgeving waar ze kunnen broeden en overnachten.
Echt heilig?
Lang geleden kwamen heilige ibissen veel voor in Egypte. Ze werden destijds vaak geofferd aan de maangod Thoth. Sommige mensen geloofden dat hij de god van wijsheid, waarheid en kennis was. Deze god werd afgebeeld als een man met het hoofd van een ibis. Mensen dachten dat ze in de heilige ibis een stukje van de god Thoth konden terugvinden. De vogels werden zelfs gemummificeerd. De heilige ibis was dus vroeger voor sommige mensen écht heilig!
Samen sta je sterk
Heilige ibissen zijn altijd samen met soortgenoten. Ze vliegen in groepen en zoeken samen naar voedsel. De mannetjes en vrouwtjes samen tijdens het broedseizoen. De vrouwtjes leggen gemiddeld twee eieren, na ongeveer 28 dagen broeden komen de jonge vogels uit het ei. Dat broeden verdelen de ouders heel eerlijk, ze wisselen minstens één keer per 24 uur. De eerste week nadat de jongen zijn uitgekomen blijft er altijd een ouder bij het nest.
De ouders kunnen hun eigen nakomelingen goed herkennen aan hun geluid. Soms proberen jonge vogels bij andere ouders eten te bietsen, maar dan worden ze meteen teruggestuurd.