Bedreigd door stroperij
In Europa staat de aasgier onder druk door vergiftiging en stroperij. Door het volgen van gieren via speciale zenders, weten onderzoekers welke gebied belangrijk zijn voor de dieren. Zo kan hun leefgebied beter worden beschermd. Ook worden aasgieren vanuit dierentuinen uitgezet in veilige gebieden.
Of een diersoort bedreigd is en hoe erg, wordt bepaald door de wereldwijde organisatie voor natuur: de Internationale Unie voor Natuurbehoud (IUCN). Zij geven op de zogenaamde ‘Rode Lijst’ aan of plant- en diersoorten wel of niet worden bedreigd. De aasgier heeft de status ‘bedreigd’. Dat betekent dat het aantal aasgieren in de natuur sterk is afgenomen en dat de kans groot is dat hij binnen 30 jaar uitsterft in het wild.
Leefgebied
Aasgieren leven in open gebieden met veel hoogteverschillen en steile rotswanden, waar ze ook broeden.
Restjes opruimen
Als kleinste van de vier giersoorten in Europa, is de aasgier vaak als laatste aan de beurt om mee te eten van het karkas. In vergelijking met hun soortgenoten hebben ze een hele smalle snavel. Hiermee kunnen ze behendig de laatste restjes vlees tussen botten uit plukken. Zo dragen ze hun steentje bij om verspreiding van ziektes te voorkomen en houden ze de natuur schoon en opgeruimd.
EEP | Managementprogramma
Het EAZA Ex situ Program (EEP) is een Europees managementprogramma voor (bedreigde) diersoorten. Binnen de EEP’s wisselen EAZA dierentuin hun dieren actief uit met elkaar. Zo kunnen we een genetisch gezonde populatie behouden. Daarnaast werken we ook samen op het gebied van educatie, onderzoek en natuurbehoud.
Het koppel aasgieren die in de Taiga | Volière leven zijn onderdeel van het Europees managementprogramma.
Handig gereedschap
Naast aas eten aasgieren ook graag eieren. Maar die zijn niet altijd even makkelijk te kraken. De aasgier is een van de weinige vogelsoorten die ‘gereedschap’ gebruikt. Met behulp van een steen kunnen ze zelfs de dikke schaal van een struisvogelei kraken! Ze gooien net zo lang met de steen tegen het ei tot de schaal barst.
Leven op grote hoogte
Wanneer aasgieren een partner hebben gevonden, blijven hun hele leven bij elkaar. Ze bouwen hun nest op hoge rotsen, veilig van roofdieren. Ze keren elk jaar terug naar hun nest, dat ze maken van takken en stukken vacht. Om op te stijgen laat de aasgier zich vanaf een rotsrichel naar beneden glijden. Ze kunnen lang zweven op warme luchtstromen. s’ Avonds keren ze terug naar de veiligheid van de rotsen om te rusten.